Powołując się na normę EN ISO 20344, ta europejska norma określa podstawowe i dodatkowe wymagania dla obuwia bezpiecznego do użytku profesjonalnego, oznaczonego symbolem „S”. Obuwie bezpieczne wyposażone jest w podnosek ochronny zabezpieczający przed uderzeniami do 200 J oraz przed zgnieceniem do 15 kN.

Norma określa metody badań dla obuwia bezpiecznego, ochronnego oraz obuwia zawodowego do użytku w pracy. Norma ta może być jedynie stosowana w połączeniu z normami EN ISO 20345 oraz EN ISO 20347, które precyzują wymagania dla obuwia w zależności od poziomu występowania poszczególnego ryzyka.

System składający się z ruchomego urządzenia z automatyczną blokadą, współpracującego z giętką prowadnicą zabezpieczającą (lina, lina metalowa, itp.). System może być uzupełniony amortyzatorem upadku.

System składający się z ruchomego urządzenia z automatyczną blokadą współpracującego ze swoją sztywną prowadnicą zabezpieczającą (szyna, lina metalowa itd.). System może być uzupełniony amortyzatorem upadku.

System opasujący ciało, przeznaczony do powstrzymywania upadku. Szelki bezpieczeństwa mogą być skonstruowane z taśm, klamer i innych elementów odpowiednio umieszczonych i dopasowanych do ciała osoby tak, aby zatrzymać ją w czasie upadku i bezpośrednio po nim.

Składniki systemu hamującego upadek, które gwarantują zatrzymanie upadku z wysokości przy zachowaniu całkowitego bezpieczeństwa, zmniejszając powstałą energię uderzenia. UWAGA: jeżeli używamy amortyzatora wraz z liną, maksymalna długość zestawu nie może przekroczyć 2 m.

Urządzenia chroniące przed upadkiem z funkcją automatycznej blokady i systemem automatycznego naprężania oraz zwijania liny. Urządzenie samohamowne może być uzupełnione amortyzatorem upadku.

Opisuje elementy i sytuacje ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości.

REACH and PPE statement document  ​ 

SCIP information

Elementy łączące lub składowe systemu. Łącznikiem może być zatrzaśnik lub hak.
Klasa A: łącznik kotwiczący z automatycznym zamknięciem, używany jako element składowy i przeznaczony do połączenia bezpośrednio z właściwym typem kotwiczenia
Klasa B: łącznik podstawowy z automatycznym zamknięciem, używany jako element składowy
Klasa M: łącznik wielofunkcyjny, podstawowy lub zatrzasnik, używany jako element składowy, który można poddać obciążeniu według małej lub dużej osi.
Klasa Q: zatrzasnik do długotrwałego lub stałego zastosowania, z zamknięciem na śrubę. Po całkowitym zakręceniu ta część staje się częścią nośną łącznika.
Klasa T: łącznik krańcowy z automatycznym zamknięciem, przeznaczony do stosowania jako element podsystemu, umożliwiający zamocowanie w taki sposób, aby obciążenie było ustawione we wcześniej ustalonym kierunku.

Elementy łączące lub składowe systemu chroniącego przed upadkiem. Linką bezpieczeństwa może być lina wykonana z włókien syntetycznych, lina metalowa, taśma lub łańcuch.
UWAGA: linka bez amortyzatora nie może być stosowana jako system zatrzymujący upadek.

System ustalający pozycję przy pracy składa się z elementów (pasa i liny ustalającej pozycję przy pracy), które są połączone ze sobą w taki sposób, aby stworzyć całościowe wyposażenie.

Część systemu chroniącego przed upadkiem, umożliwiająca zamocowanie urządzenia zatrzymującego upadek do struktury.
Typ A - NIE ŚOI: Urządzenie kotwiczące z jednym lub wieloma stałymi punktami zakotwienia wymagającymi kotwy konstrukcyjnej.
Typ B: Urządzenie kotwiczące z jednym lub wieloma stałymi punktami zakotwienia niewymagającymi kotwy konstrukcyjnej.
Typ C - NIE ŚOI: Urządzenie kotwiczące wykorzystujące elastyczne zabezpieczenie z maksymalnym odchyleniem o 15°.
Typ D - NIE ŚOI: Urządzenie kotwiczące wykorzystujące sztywne zabezpieczenie z maksymalnym odchyleniem o 15°.
Typ E: Urządzenie kotwiczące przeznaczone do stosowania na powierzchniach pochyłych do maksymalnie 5°.

Niektóre z naszych produktów są certyfikowane zgodnie z przepisami wielu krajów.
Takie produkty (oraz/lub ich opakowania) noszą następujące oznakowania:

USA
Argentina
Brasil	CA
China	UK standards
Canada
Ukraine
Common Economic Space (Russia, Belarus, Kazakhstan)
United Kingdom
Mexico

W zależności od rodzaju ryzyka do zabezpieczenia, rozporządzenie określa kategorie środków ochrony indywidualnej (ŚOI) i ustala odpowiednie obowiązki dla producenta:
• ŚOI kategorii 1: Ochrona przed minimalnymi zagrożeniami.
• ŚOI kategorii 2: Wszystkie środki ochrony indywidualnej, które nie należą do kategorii 1 lub 3.
• ŚOI kategorii 3: Ochrona przed zagrożeniami prowadzącymi do inwalidztwa lub śmierci.

Opisuje badania laboratoryjne w celu zapewnienia zgodności co do wytrzymałości na uderzenia, temperaturę, wilgoć, pracę w miejscach szczególnie narażonych na korozję oraz odporności mechanicznej i oddechowej.

Dotyczy badań w zakresie odporności na temperaturę, uderzenia, działanie płomienia, promieniowanie termiczne, rozciąganie, na środki czyszczące i dezynfekujące. Ponadto, określa wymagania co do zapewnienia przez producenta znakowania i instrukcji.

89/391: Rozpoznać i ocenić ryzyko, przedsięwziąć środki zapobiegawcze i zabezpieczające, poinformować i przeszkolić pracowników.

2004/37: Zagrożenia związane z ekspozycją na czynniki kancerogenne lub mutagenne w miejscu pracy: rozpoznanie zagrożeń, «wartości graniczne», ochrona dróg oddechowych.

89/656: Odpowiednio wybrać i używać ŚOI zgodne z dyrektywą, informować i szkolić pracowników, kontrolować i w razie konieczności wymieniać ŚOI.

Dotyczy badań w zakresie odporności na uderzenia, temperaturę, działanie płomienia, na środki czyszczące i dezynfekujące, oraz oporów oddychania.